Leve de fietsregenjasjes, licht en waterdicht!

Na een onrustige nacht (veel lawaai), snel de gordijn openen... Oei, dat ziet er niet goed uit, een donkere, bewolkte lucht...
Voor we na het ontbijt konden beslissen wat we vandaag zouden doen, plensde de regen uit de hemel... 't Was hierboven grote schoonmaak dachten we!
Even naar de kamer, rustig wat lezen en verder de was doen... Opeens leek het op te klaren en onze voornemens om vandaag te rusten waren verdwenen, snel een jeep gearrangeerd om ons naar de sanddunes te brengen...
Maar na onze bananenpannenkoek van 's middags begon het weer te gieten, nog erger dan voorheen... Dan maar naar de kamer, snel nog een tukje doen. En stipt om twee uur in de namiddag, in de regen, stond de jeep voor ons hotel. Oké dan maar, en wij op weg... Het water stond op plaatsen wel een hoog halfwiel hoog, de jeep had blijkbaar gaten in de onderzijde en dan spetterde het water er zo van onder in...

Wat niet veel verschil maakte want de jeep had ook geen deuren en achterzijde, gelukkig nog een zeildoek als dak!
Eerste stop, het vissersdorp, zag er mooi uit maar veel konden we er in de regen niet doen... De hemel zag er echter onheilspellend uit!

Verder naar de white sanddunes op een 30-tal km buiten Mui Né... Tijdens die rit begint het maar te donderen en te bliksemen en nog meer te gieten... Stop dus aan een tankstation en even onder de overkapping gaan staan (ook al zijn onze broek en billen nu al doorweekt, ons jasje houdt de rest wonderlijk droog).

Uiteindelijk toch bij de hoge witte duinen aangekomen en naar boven gewandeld, tegen sterke wind in! Moet nog veel mooier zijn als er zon is... Ze hadden ons gezegd zeker schoenen mee te nemen voor de hitte van het zand... maar we hadden ze niet nodig, 26 graden en 't voelde fris aan hoor!

Verder naar de red sanddunes... Normaal is het de bedoeling dat je van die duinen naar beneden kunt roetsen op 'plastieken onderleggers', maar wij moesten het doen met het uitzicht vanop de hoogste duin...

Terug naar onze stek, onder de weg zag je dat er heel grote rode vlekken in de zee waren afkomstig van de rode aarde die je zo over de weg naar de zee zag spoelen... en op de weg kreeg je rode zandduinen!

Fairy stream, normaal gezien een idyllische wandeling langs een klein riviertje werd maar geschrapt, het riviertje was nu een kolkende massa water...

Onderweg erheen wel even stiekem in één van de potten Nuoc Mam, de bekende vissaus gekeken, bahh vreselijk! Het onstaat van hele kleine visjes die ze voor maanden laten gisten in een gesloten pot, het aftreksel daarvan is dus de befaamde vissaus... Ik deed zo'n pot open, nieuwsgierig als altijd en met de neus dichtgeknepen... resultaat, zelfs nu, gedoucht, geschrobt en wel ruiken we nog altijd Nuoc Mam!